Ειρήνη

Ήταν μια όμορφη γυναίκα

Κάθονταν σ’ ένα παγκάκι, δίπλα στη θάλασσα

Τα μαλλιά της σκέπαζαν την πλάτη της

Το αεράκι τα ανέμιζε. Αυτή κάθε λίγο με θηλυκές κινήσεις του χεριού της, σαν να τα χτένιζε, τα άπλωνε ξανά στη πλάτη της

Αγνάντευε μακριά το γαλάζιο, αφημένη

Άνοιξε την τσάντα της, πήρε ένα κοκαλάκι

Μάζεψε τα μαλλιά της και τα έδεσε

Ήταν μια πασχαλίτσα

Την πλησίασα, είπα γεια και κάθισα δίπλα της

Είπε γεια

Ανάμεσα μας ένα βιβλίο. Η ιστορία μιας γέννας.

Μείναμε εκεί να αγναντεύουμε την απεραντοσύνη, έναν αιώνα.  

Είχε τη μεγαλύτερη συλλογή από κοκαλάκια, να δένει κάθε φορά

τα μακριά της μαλλιά.

Και μια μεγάλη καρδιά. Το αγαπημένο της κοκαλάκι.

Το όνομα της ήταν Ειρήνη.

Ταξιδευτής

Μάρτιος 2012